Descrición

Memoria

Acompáñanos unha fermosa carballeira e introdúcenos na parcela, que descende suavemente cara ao sur.
Un capricho normativo condiciona o proxecto: as lindes laterais, unha distancia mínima de tres metros.
Así, o proxecto artéllase arredor dun espazo central fluído que une os dous extremos da parcela. Un paréntese privado que se prolonga visualmente nos dous extremos: no seu lado norte, onde se retrae para dar cabida ao vehículo e a chegada, co bidueiro que nos recibe; ou no seu lado sur, onde fai o propio para buscar privacidade e contemplar as vistas, e esta vez coa arce, que xa non saúda senón que filtra a luz.
A ambos lados, atópanse as ás privadas que albergan os espazos máis íntimos.
A suave pendente descendente permite, cun mínimo investimento, acomodar un espazo para instalacións e almacenamento... e máis recentemente para os cans...
O resto, un guión construtivo de xunta seca que é sincera... A entrega ten aquí multitude de significados, tamén literalmente.

Estrutura

Na planta baixa que alberga o uso da vivenda, a estrutura en muse baséase en pezas lonxitudinais de madeira de 100 x 200 mm machihembradas, entrelazadas nas esquinas.
Nas paredes dispóñense a primeira orde de vigas de madeira laminada que completan a altura interior da casa.
A segunda orde estrutural formada por viguetas de madeira laminada de 100 x 200 mm e o taboleiro OSB completan a estrutura da cuberta.
A estrutura máis próxima ou en contacto co chan realízase con muros de placas prefabricadas de formigón armado sobre a cimentación correspondente. O forxado sanitario (planta baixa) tamén se realiza con placas prefabricadas de formigón armado.
A envolvente exterior e o patio remátanse cunha fachada ventilada de taboas de madeira de piñeiro tratada térmicamente (madeira modificada térmicamente para conseguir unha maior estabilidade e comportamento ao aire libre) disposta verticalmente.

Sistema estrutural

Na planta baixa da casa, un sistema estrutural semellante ás paredes de troncos, pero en lugar de troncos, pezas rectangulares de madeira laminada de abeto. Cuberta de vigas e correas de madeira laminada de abeto e taboleiro OSB. Utilización de placas prefabricadas de formigón armado en muros de semisoto e forxado de chan de planta baixa.

Descrición

Memoria

No medio rural galego, disperso e descontinuo, o Centro de Servizos concíbese como unha dotación para a súa poboación, tanto pola súa singularidade arquitectónica como polo tratamento do lugar, coa vocación de converterse nun novo espazo de encontro nun entorno natural privilexiado.
Ante a incerteza sobre o futuro arredor do modelo de negocio baseado na venda de combustibles fósiles, búscase un novo enfoque e créanse novas experiencias de usuario. Así, o proxecto concíbese como un espazo que xera lugares de oportunidade.
Un edificio flexible e altamente versátil, en continua transformación e capaz de asumir as necesidades cambiantes que se presentan, permeable e en contacto coa natureza, que busca establecer unha imaxe corporativa sustentable e propia.
Un proxecto dunha soa planta, construído mediante un sistema flexible de caixas de madeira e un plano que cobre o espazo público aberto e aberto á paisaxe.
É neste céntrico espazo, onde se sitúa o supermercado e a cafetería, mentres que nos volumes opacos e perímetros de madeira altérnanse espazos servidor para aseos, almacéns, comercios, talleres ou instalacións.
Os volumes opacos amósanse ao exterior mediante unha pel de madeira de piñeiro tratada térmicamente, modificación que lle confire unha gran durabilidade como revestimento exterior.
O edificio obtivo a certificación “Moi Bo” da norma de construción sostible BREEAM, e a letra A en eficiencia enerxética, con consumo enerxético negativo e cero emisións.

Estrutura

A concepción estrutural e construtiva do edificio é de gran coherencia interna: os catro volumes dunha estrutura de entramado de madeira lixeira sosteñen a cuberta central, realizada con perfís metálicos en dous planos (a modo de cubrición etérea, con apoios perimetrais). O espazo central, cunha luz de 9,60 m, queda totalmente aberto e sen apoios intermedios, polo que é un espazo moi versátil e polivalente. Apostou polo deseño non só dun edificio, senón dun propio SISTEMA INNOVADOR, que permitiría dende pequenas ampliacións de edificios existentes ata a configuración dun centro de servizos. Un sistema baseado tanto na dualidade construtiva como na programática, na optimización de superficies útiles e na construción seca e industrializada (favorecida pola estrita modulación do plan e a sinxeleza construtiva). Este sistema está formado por:
Volumes perimetrais de armazón de madeira lixeira: armazón de tacos e viguetas de piñeiro silvestre, taboleiro técnico estrutural (caras externas de fibra e interior de partículas) por ambas as caras e la de rocha de 80 mm.
Módulos de estrutura metálica de 2400 x 2400 mm formados por perfís IPE100, unidos por chapas de aceiro que conforman os soportes (en cruz e en T no ancoraxe cos volumes de madeira) e que permiten a disposición dos perfís IPE a dúas alturas, con unha separación de 500 mm, como unha estrutura etérea. 

Sistema estrutural

Armazóns lixeiros de madeira de piñeiro aserrado e taboleiros técnicos estruturais (caras de fibra e interior de partículas). Chapas e perfís de aceiro a dous niveis para cubrir o espazo central, formando unha reixa de 2400 x 2400 mm.
 

Descrición

Memoria

O cliente solicitounos unha intervención hostaleira no Lugar de Albeida, no fermoso vértice da ría de Muros e Noia: nove aloxamentos libres e novos que deben complementar a rehabilitación de catro edificios tradicionais.
A poderosa historia das construcións tradicionais, ata onte residencia e estudio de gravación de Rodrigo Romaní, así como o territorio construído, determinaron pero enriqueceron o achegamento ao proxecto a través de varios niveis de aproximación.
O primeiro nivel permítenos achegarnos polo tramo, que nos proporciona uns primeiros puntos, coa desembocadura do río Tambre en primeiro plano.
No segundo nivel, o enfoque continúa coa definición exacta dos novos edificios. As estruturas de madeira lixeiras descansan sobre o territorio salvando as raíces das árbores, coas que se mesturan de forma natural. Bórranse límites arbitrarios e todo transcorre nunha charla cordial, xa que o natural e o artificial inician un diálogo que se basea no pasado, se basea no presente e se proxecta cara ao futuro.
Finalmente, a definición exacta das solucións construtivas evoca unha cadea de relacións: as armazóns de madeira proporcionan un sistema no que cada novo paso se insinúa dalgún xeito sobre o anterior, nas distintas escalas de intervención. Como se dun pentagrama se tratase, as distintas melodías remiten as variacións dun tema principal.
Unha orde musical que se mantén e que determina acabados e proporcións.

Estrutura

A estrutura das cabañas parte da cimentación cunha armazón triangular de perfís ocos redondos de aceiro laminado para adaptarse aos diferentes niveis de cimentación.
Unha vez alcanzada a cota de forxado sanitario, disponse unha primeira orde de vigas de madeira laminada.
Sobre estas vigas descansa o forxado sanitario formado por vigas e correas de madeira cunha sección de 100 x 160 mm para o interior e de 75 x 160 mm para a terraza e acceso.
Desde este nivel báixase unha plataforma composta por pezas de madeira de 75 x 160 mm mediante perfís de aceiro laminado L 100.10.
A estrutura vertical está construída con piares de madeira de 100 x 100 mm e lamas de madeira de sección 50 x 50 mm.
O forxado da cuberta execútase con vigas de madeira e correas de sección similar ao forxado inferior.
A pel exterior formalízase mediante marcos de lamas con separacións diferentes entre elas, conseguindo diferentes graos de permeabilidade. A madeira empregada é de piñeiro termotratado (modificación térmica que dá estabilidade e durabilidade ao exterior).

Sistema estrutural

Descrición

Memoria

A Universidade de Vigo propón a rehabilitación de tres edificios do centro histórico para achegar a súa actividade ao resto da sociedade.
Sobre os soportais de pedra descansa un volume de madeira, únicos restos existentes, con parte das fachadas e muros medianeiros, das construcións anteriores. Unha caixa dentro doutra; madeira e pedra. Neste caso, a caixa de madeira está feita integramente de madeira, estrutura e construción incluídas.
Nas fachadas utilízanse tres criterios de intervención en función das construcións orixinais. Reconfigúrase a situada máis ao norte, reutilizando as súas propias pedras. A central eléctrica reforzase e remátase. E no último, os revocos con baldosas inseridas son restaurados coa maior delicadeza.
A altura permitida polo plan especial complétase cunha celosía de pilares de madeira laminada que integra nun só elemento a estrutura, protección solar e imaxe, coa verticalidade que suxire a normativa e a impronta dun edificio institucional. A fachada leste, encaixada entre as pequenas prazas, patios e rúas interiores, resólvese de forma similar, algo máis lixeira pola redución do impacto solar.
O conxunto remátase con tres cubertas lonxitudinais de cinc a catro augas, perforadas na zona central con dous lucernarios que inundan o interior con luz procedente do norte.
Un percorrido central aberto atravesa o edificio, que une os soportais co primeiro andar a través dunhas gradas de formigón para continuar con dous tramos de escaleiras exentas de madeira que combinan coas xeometrías do recinto.
Programa funcional flexible con espazos de traballo, encontros, exposicións, información ou docencia, que se distribúen nos distintos niveis.

Estrutura

A elección do material e o seu sistema construtivo permiten integrarse na tradición local sen renunciar a certa dose de contemporaneidade.
A proposta nace da inspiración na construción naval tradicional, pero incorporando os últimos avances dispoñibles en I+D, como corresponde ao destino do edificio que se está a desenvolver. Aposta polos sistemas industrializados contemporáneos que optimicen o uso da madeira e a súa resposta temporal.
No alzado oeste son restaurados os soportais de pedra e as partes da fachada do mesmo material que aínda se conserva. Os arcos serven de apoio á nova construción, cuxa cimentación se completa con micro pilotaxe na zona central, lousa en parte do perímetro e rocha directamente no fondo. Antes dos sucesivos recheos do porto, a parcela estaba situada á beira do mar, polo que o terreo é xeoloxicamente complexo.
A estrutura das cubertas resólvese con correas de madeira laminada a par-fila. Para evitar a aparición de varillas tensoras na zona central que, polo seu número, poderían dar a impresión de falso teito continuo, as paredes medianeiras de madeira contralaminada están reforzadas con contrafortes do mesmo material, colocados no exterior tomando vantaxe do estreitamento dos muros de pedra orixinal por un lado e do patio por outro.
Os forxados tamén se resolven con madeira contralaminada, piso técnico compacto e pavimento flotante de PVC. Complétanse en determinadas zonas con teitos acústicos semidirectos.

Sistema estrutural

Paredes de madeira contralaminada -CLT-; forxados de CLT e vigas CLT e madeira laminada encolada; escaleira exenta de CLT; cuberto con vigas e pares de madeira laminada; taboleiros de piñeiro con fresado inferior.

Descrición

Memoria

Para resolver o programa (centro socio-cultural e taberna) aprovéitase a disposición dos diferentes niveis interiores do piso, que son consecuencia da diferenza entre o rasante das dúas rúas desde as que se accede ao inmoble, e quedan definidos pola posición dos diferentes elementos de cantería que forman parte da construción muraria.
A rehabilitación contribúe a unha relectura do edificio consecuente coa riqueza espacial que supón este desprazamento das alturas do piso e coa singularidade dos diferentes elementos patrimoniais. A adaptación das cotas da proposta para permitir a recuperación, visibilización e a posta en uso dos devanditos elementos, facilita a comprensión da súa función e necesidade.
Dous lucernarios en cuberta e os ocos nos forxados, na súa proxección vertical, melloran considerablemente a iluminación natural en todas as plantas e axudan a mostrar e significar as dúas lareiras superpostas (elemento máis característico da vivenda urbana na cidade histórica) e clarificar a lectura da sección, facilitando unha comprensión global do volume interior.
Mediante o uso de veladuras brancas nos elementos de madeira laminada e taboleiros contrachapados, auméntase a luminosidade do espazo e clarifícase, ao mesmo tempo que se estiliza a lectura dos diferentes elementos.

Estrutura

O plano de encontro entre os diferentes niveis de piso resólvese cunha cercha de madeira laminada de eucalipto sobre a que descargan, directamente ou a través de tirantes, parte dos forxados e da escaleira. Esta funciona como charnela entre a zona norte (rúa do Medio) e a zona sur (rúa de San Pedro) da edificación.
Os clientes reclamaban un espazo que representase o carácter dun proxecto vocacional, que implica a varias xeracións dunha familia con tradición de tabernieros, que sexa testemuño da tradición, a cultura e a vida do lugar. Exponse, por tanto, un espazo definido pola conservación de singularidades patrimoniais da edificación e pola presentación “en cru” dos novos elementos construtivos e estruturais resoltos en madeira de eucalipto laminado. Utilízanse, ademais, taboleiros contrachapados con acabado de eucalipto que resolven o antepecho (estrutural) da escaleira, a tabiquería do almacén da entreplanta e o volume suspendido sobre a barra que acolle a unidade interior da bomba de calor e, á vista, os barrís de cervexa e viño.

Sistema estrutural

Cerchas e vigas de madeira laminada encolada de eucalipto, e taboleiro contrachapado estrutural con acabado de eucalipto en antepecho de escaleira.

Descrición

Memoria

A rehabilitación refírese a unha vivenda triplex nun edificio entre medianeiras, situado no Casco Lanuxe Alto de Vigo. A edificación foi construída en 1932 cun sistema de muros de carga dunha soa folla de cantería granítica duns 20-25 cm de espesor e armazóns de piso formados por vigas, viguetas e establecido de madeira. Tendo en conta o número de plantas do edificio (5) e a considerable altura entre elas, a audacia da formulación da estrutura vertical só explica a súa eficacia grazas á rixidez que achegan os forxados de madeira ao conxunto.
O acceso sitúase no relanzo da escaleira, na segunda planta. Aquí, cunha altura libre de 3,50 metros, resólvese, nunha única estancia, o salón, o comedor e a cociña; reservando para esta última, a fachada oeste con vistas sobre a ría e as illas Cíes. Na seguinte planta dispóñense tres dormitorios. O corredor que lles dá acceso, revestido con madeira de castiñeiro, ilumínase a través dos ocos que conectan coa escaleira e dos que comunican coas habitacións e co patio a través do baño. O bajocubierta é un espazo sen nome nin uso definido, que se conecta coa escaleira mediante un volume acristalado.
A intervención propón a reparación como unha estratexia para afrontar a rehabilitación dun modo xenuíno e contemporáneo. Á maneira dun bricoleur, considérase cada un dos elementos como susceptible de ser aproveitado con lixeiras modificacións.

Estrutura

A pedra granítica é un bo condutor térmico, e concretamente a morena é tamén un material moi absorbente, estas características fan que o cerramento sexa capaz de absorber e reter unha gran cantidade de auga no seu interior. Condicións ideais para desencadear o colapso da estrutura de madeira pola acción combinada de fungos e insectos xilófagos. A pesar diso e de que a zona conta con ataques de termitas xeneralizados, comprobouse que a estrutura de madeira atopábase en bo estado, afectada moi puntualmente e de forma localizada. É evidente que o principal factor que permitiu este bo comportamento, improbable a priori para estas condicións de contorno, é a madeira utilizada: o piñeiro tea.
Desligáronse as entregas das vigas principais da estrutura de pisos dos muros pétreos dunha soa folla, recortando as cabezas e substituíndo a solución de caixas por unhas ménsulas de apoio; reforzáronse aquelas escuadrías que o precisaban, con taboleiros de madeira microlaminada; e as zonas da estrutura horizontal nas que se substituíu a madeira orixinal, proxectáronse cunha solución de escuadrías de madeira laminada de eucalipto.

Sistema estrutural

Reforzos estruturais de madeira microlaminada de pícea (LVL), correas de cuberta de eucalipto laminado.

Descrición

Memoria

Os espazos de planta baixa resólvense a unha cota 50 cm inferior á do acceso, alcanzando 3,20 cm de altura libre no estar-comedor. A primeira planta (con altura libre de 2,90 m) complétase cunha galería con vistas ao xardín e ao parque de Belvís. No bajocubierta, o volume do dormitorio principal resólvese cun revestimento interior e exterior de madeira microlaminada, conseguindo para o espazo máis íntimo da vivenda unha atmosfera diferenciada.
A utilización de elementos móbiles permite regular os usos e a intimidade dos distintos espazos: unha celosía deslizante en planta baixa tamiza a relación entre o vestíbulo e o resto da planta. Na primeira planta, dous espazos delimitados por un tabique móbil pregable funcionarán combinando e redefinindo os usos de dormitorio, estudo, sala de xogos… Tamén nesta planta, dúas portas corredizas permiten desvincular ambos espazos da escaleira, e outras dúas similares, acoutar a galería. Un vidro fixo conecta o espazo bajocubierta e a primeira planta, mellorando o aproveitamento da luz natural e permitindo unha maior percepción da globalidad do espazo; mediante dúas contraventanas corredizas pódese cortar esta relación, gañando intimidade para ambos espazos.

Estrutura

Sobre unha preexistencia que contaba unicamente cos muros de cachotería medianeiros e os que conformaban as fachadas en planta baixa, constrúese unha vivenda de 3 alturas (B+1+Bc). As medianeiras remóntanse con termoarcilla e as fachadas con muros de armazón lixeiro. Ambas solucións complétanse con illamento e un trasdosado interior. A solución da fachada conta cun dobre rastrelado que define unha cámara de aire ventilada e serve de soporte a un revestimento exterior de madeira termotratada pintada.
Tamén con esta solución, de armazón e revestimento de táboa, execútase a ampliación en planta que acolle a cociña e conecta co estar-comedor mediante un corredor, definindo un patio protexido das vistas desde o parque de Belvís.
Para a estrutura de cuberta úsase madeira laminada de eucalipto. Para os forxados de piso e a estrutura da escaleira úsanse taboleiros e vigas de madeira microlaminada de haxa. Os forxados de piso compleméntanse cunha capa de compresión de formigón armado, conformando un forxado mixto que permite resolvelos cunha soa orde de escuadrías esveltas.

Sistema estrutural

Forxado mixto madeira-formigón con madeira microlaminada de haxa (vigas e taboleiros). Correas de cuberta de eucalipto laminado. Galería exterior de iroko laminado. Edificación anexa resolta con armazóns de madeira de piñeiro e taboleiro OSB.