Sede Institucional e de I+D+i da Universidade de Vigo

Descrición

Memoria

A Universidade de Vigo propón a rehabilitación de tres edificios do centro histórico para achegar a súa actividade ao resto da sociedade.
Sobre os soportais de pedra descansa un volume de madeira, únicos restos existentes, con parte das fachadas e muros medianeiros, das construcións anteriores. Unha caixa dentro doutra; madeira e pedra. Neste caso, a caixa de madeira está feita integramente de madeira, estrutura e construción incluídas.
Nas fachadas utilízanse tres criterios de intervención en función das construcións orixinais. Reconfigúrase a situada máis ao norte, reutilizando as súas propias pedras. A central eléctrica reforzase e remátase. E no último, os revocos con baldosas inseridas son restaurados coa maior delicadeza.
A altura permitida polo plan especial complétase cunha celosía de pilares de madeira laminada que integra nun só elemento a estrutura, protección solar e imaxe, coa verticalidade que suxire a normativa e a impronta dun edificio institucional. A fachada leste, encaixada entre as pequenas prazas, patios e rúas interiores, resólvese de forma similar, algo máis lixeira pola redución do impacto solar.
O conxunto remátase con tres cubertas lonxitudinais de cinc a catro augas, perforadas na zona central con dous lucernarios que inundan o interior con luz procedente do norte.
Un percorrido central aberto atravesa o edificio, que une os soportais co primeiro andar a través dunhas gradas de formigón para continuar con dous tramos de escaleiras exentas de madeira que combinan coas xeometrías do recinto.
Programa funcional flexible con espazos de traballo, encontros, exposicións, información ou docencia, que se distribúen nos distintos niveis.

Estrutura

A elección do material e o seu sistema construtivo permiten integrarse na tradición local sen renunciar a certa dose de contemporaneidade.
A proposta nace da inspiración na construción naval tradicional, pero incorporando os últimos avances dispoñibles en I+D, como corresponde ao destino do edificio que se está a desenvolver. Aposta polos sistemas industrializados contemporáneos que optimicen o uso da madeira e a súa resposta temporal.
No alzado oeste son restaurados os soportais de pedra e as partes da fachada do mesmo material que aínda se conserva. Os arcos serven de apoio á nova construción, cuxa cimentación se completa con micro pilotaxe na zona central, lousa en parte do perímetro e rocha directamente no fondo. Antes dos sucesivos recheos do porto, a parcela estaba situada á beira do mar, polo que o terreo é xeoloxicamente complexo.
A estrutura das cubertas resólvese con correas de madeira laminada a par-fila. Para evitar a aparición de varillas tensoras na zona central que, polo seu número, poderían dar a impresión de falso teito continuo, as paredes medianeiras de madeira contralaminada están reforzadas con contrafortes do mesmo material, colocados no exterior tomando vantaxe do estreitamento dos muros de pedra orixinal por un lado e do patio por outro.
Os forxados tamén se resolven con madeira contralaminada, piso técnico compacto e pavimento flotante de PVC. Complétanse en determinadas zonas con teitos acústicos semidirectos.

Sistema estrutural

Paredes de madeira contralaminada -CLT-; forxados de CLT e vigas CLT e madeira laminada encolada; escaleira exenta de CLT; cuberto con vigas e pares de madeira laminada; taboleiros de piñeiro con fresado inferior.